P'

از آدم‌ها که دلگیر می‌شوم، به اسم‌شان توی گوشی‌ام، اسم فامیل‌شان را هم اضافه می‌کنم. یک جور انتقام است، برای منحصربه‌فرد نبودن‌ اسم‌شان - و شاید خودشان! - در گوشی‌ام، ذهنم، و قلب و زندگی‌ام. برای مثل همه شدن‌شان. که اسم‌شان یک تابلوی درخشان و چشم‌گیر و برجسته نباشد، که با اسم‌شان یاد هیچ‌چیزی نیفتم؛ که اسم و فامیل‌شان یک تابلوی کم‌رنگ و عادی باشد تنها برای شناسایی این آدم از دیگری.